زامبی

نه این که این مدت همه‌ی خواب‌هام گل و بلبل بوده باشه، اتفاقا برعکس. اکثر خواب‌های بدی که می‌دیدم یه جوری واقعی به نظر می‌رسیدن که معمولا بعد از بیداری هم تا چند روز باهاشون درگیر بودم.

اما دیشب خواب یه قیافه‌ی ترسناک رو می‌دیدم. یه جور هیولا یا زامبی شاید. با این که می‌دونستم یه چهره‌ی گریم شده‌س، باز هم ازش می‌ترسیدم. هر دو دستم رو گرفته بودم جلوی صورتم که دیگه نبینمش اما باز هم می‌دیدمش. اون هم هی انگشت‌هاش رو به سمت صورتم میاورد.

احتمالا همین‌جاها بود که از خواب پریدم و متوجه شدم صورتم رو واقعا با هر دو دستم گرفتم!

الان که بهش فکر می‌کنم می‌بینم عجب خواب مهیج و خوبی بود و چقدر هم خنده‌دار! کاش همه‌ی خواب‌های ترسناک‌ تو همین سبک بودن. مثل خواب‌های بچگی.