۴ ساعت تو همایشی با این موضوع بودیم و هر دقیقه‌ش اون قدر جذاب بود که با وجود امتحان سنگین پنج‌شنبه، حتی فکر خارج شدن از سالن رو هم نکنیم. (در اصل قرار بود همایش دو ساعت و نیم باشه و ما هم رفته بودیم دانشگاه که درس بخونیم!)
برخلاف انتظارم، صحبت‌های حاضر در همایش خیلی منطقی بود و به دلم نشست. می‌تونم بگم منعطف‌ترین سخنران هم خودش بود و در برابر نظر مخالف جواب‌های واقعا قابل قبولی می‌داد.(شخصا کم دیدم چنین چیزی رو. برخلاف برعکسش که متاسفانه به وفور موجوده.)
به عنوان کسی که از قرار معلوم با تکامل خیلی سروکار داره و در عین حال رو وجود خدا خیلی حساب باز کرده، یه جورایی دوست داشتم تکامل و خداباوری تناقضی با هم نداشته باشه و از نظر ایشون هم نداشت(برام غیرمنتظره بود). پایان‌نامه‌ی دکتراش در مورد تکامل بود و قبل از مقایسه‌ی تکامل و خداباوری، ۳ نوع خداباوری رو معرفی کرد.(تنها جایی که یادداشت برداشتم، همین انواع خداباوری بود :دی)
اما جالب‌ترین نظر رو یکی دیگه از سخنران‌ها داشت:
" آیا من به نظریه‌ی تکامل داروینیسیم معتقدم؟ بله قطعا معتقدم.
آیا تکامل داروینیسم با خداباوری ناسازگاره؟ بله ، قطعا ناسازگاره.
آیا من می‌تونم خداباور باشم؟ بله، می‌تونم.
آیا این یک تناقض نیست؟ چرا هست.
درباره این سایت